Efendim mevsimlerden yaz, aylardan ramazan... Gönül ister ki her gün içimden geçen onca şeyi şöyle dolu dolu yazayım, lakin bir türlü vakit bulamıyorum. Sınavlar için koşturuyorum bir yandan, bir yandan ramazanın tatlı yorgunluğu, bir yandan aylardır kaldığım odamı toplama telaşı... bir hengamedir ki almış başını gidiyor 1 aydır. Bir sürü şey yazdım aslında, taslaklarda duruyor hepsi, tez zamanda şu sınavlarımı vereyim -inşallah-, bomba gibi geliyorum :) dönüşüm fevkaladenin fevkinde olacak nasip kısmetse :)niye böyle alaturka tarzı yazıyorum ki kendime şaştım:) şu an bu satırları -eski- odamla aynı koridorda ama karşı tarafta olan bir başka odadan yazıyorum. Faslı bir arkadaşım ramazan dolayısıyla başka bir şehirdeki ailesinin yanına gidince, ben de kira sözleşmemi uzatamayınca ve yersiz yurtsuz kalınca, sağolsun odasının anahtarını hiç düşünmeden bana verdi. Evet, çok şükür ki bu dünyada hala "insan"lar var...
Bu arada burada yaza elveda diyeli epey oldu, Türkiye'dekilere üşüyorum demeye utanıyorum :) Hele bu gece öyle bir fırtına vardı ki, böyle korku filmlerindeki gibi rüzgarın "vuuuuu" sesi, bi de her taraf karanlık, ağaçlar bi o yana bir bu yana savruluyor. Velhasıl ben böyle fırtına, böyle rüzgar ve hatta böyle yağmur görmedim arkadaş. Hiç durmuyor meret.
Geçen tramvay beklerken durağa bi kadın geldi sırılsıklam olmuş bi yandan şemsiyesini kapamaya çalışıyor, (evet şemsiye olduğu halde sırılsıklam). Kadın bi anda "Sabah yağmur, akşam yağmur! Bi güneş göremedik kaç gündür" diyerek kendi isyanını dile getirirken, benim de hislerime tercüman oldu sağolsun.
Neyse iftar vakti yaklaşana kadar çalışmaya devam edeyim ben. Saat 5'ten sonra beyin fonksiyonlarım duruyor mübarek :) sonra bekle ki iftar olsun, beyne glikoz gitsin falan filan.He bu arada, iftarda kola içmeyene yıldızlı pekiyi! :)
