bir vapur sesi gelir uzaktan.. sonra bir daha... bir daha..
sabah rüzgarı güzel güzel eserken,
bir bahar henüz gülümsemişken istanbul'a...
"ben"li cümlelerin hepsini bırakıyorum rüzgarın esintisine...
sana rağmen, sana doğru...
gelip bulsun "sen"i diye...
bak işte bir daha...
son çağrısı bu belki de, güzel günlerin...
